Die Galata-toring in Istanboel. Die toring soos dit in die negentiende eeu gelyk het. Hier het dit die ronde dak wat ná die storm van 1875 gebou is. Foto deur J. Pascal Sébah, tussen 1875 en 1895.
Die Galata-toring (Turks: Galata Kulesi), wat deur die Genuese Christea Turris (die Christus-toring) genoem is, is ’n Middeleeuse kliptoring in die Galata-distrik van Istanboel, Turkye , net noord van die Goue Horing. Dit is een van die stad se treffendste bakens en troon bo ander geboue uit. Uit die toring is daar ’n panoramiese uitsig oor ou Istanboel en die omgewing.
Die toring is nege verdiepings of 66,9 meter hoog (51,65 meter by die uitkykdek) en het 3,75 meter dik mure. Dit was die hoogste gebou in die stad toe dit gebou is. Daar is ’n restaurant en kafee op die boonste verdiepings met ’n lieflike uitsig oor Istanboel en die Bosporus, asook ’n nagklub.
Die toring is in 1348 as "Christea Turris" gebou tydens die uitbreiding van die Genuese kolonie in Konstantinopel. Dit was die hoogste punt van die versterkingsmure om die Genuese Galata-vesting. Die boonste deel met sy keëlvormige punt is verskeie kere verander tydens retourasiewerk in die Ottomaanse tydperk toe dit gebruik is as ’n uitkyktoring om brande te sien.
In 1794, tydens die bewind van sultan Selim III, is die dak van lood en hout en die trappe erg in ’n brand beskadig. Nog ’n brand het die toring in 1831 beskadig, waarna dit weer gerestoureer is. In 1875, tydens ’n storm, is die keëldak verwoes en die toring het vir die res van die Ottomaanse tydperk ’n ronde dak gehad.
Baie jare later, in 1965–1967, tydens die tyd van die Republiek van Turkye, is die keëldak herstel. Tydens die laaste restourasiewerk in die 1960's is die hout-binnekant met sement vervang. Dit is daarna vir die publiek oopgestel.
Ottomaanse tydperk.]]
41°1′32″N 28°58′27″O / 41.02556°N 28.97417°O
| Belangrikste bakens van Istanboel | ||
|
||
